Beste mensen,

Een aantal van jullie ken ik inmiddels en een enkeling zelfs al wat langer. Via Otto zal mijn naam ongetwijfeld al eens over de (vergader)tafel zijn gegaan. Laat ik me, voor diegenen die mij nog niet kennen maar even op deze wijze voorstellen.

Ik ben Roy Abels, geboren te Jakarta op 19 april 1955. In 1956 met mijn ouders naar Nederland gekomen op de Johan van Oldebarneveld. Twee jaar in Vught gewoond en vervolgens in Amsterdam-West (Geuzenveld) terecht gekomen. Opgegroeid in Amsterdam en in 1981 in de omgeving van Amsterdam (Halfweg) getrouwd met Joke. Joke werkte toen bij de ABN/AMRO en heeft daar Geeske leren kennen.

Na nog net géén jaar in Dronten te hebben gewoond, zijn wij vanaf 1982 woonachtig in Harderwijk. Initieel in Stadsweiden tot 2002 en vanaf 2002 in de wijk Drielanden. Wij hebben drie kinderen, waarvan één (Debbie - 1984) inmiddels al enige jaren het huis uit en samenwonend met Tomas in Harderwijk Drielanden. Ze hebben een zoontje Kyan en dat maakte ons direct ook opa en oma sinds 8 mei 2011. Verder zijn daar Maaike (1986) en Nigel (1988), beiden nog thuiswonend en studerend.

In 1976 in opleiding gegaan tot officier bij de Koninklijke Landmacht (KL) aan de opleiding centrum officieren speciale diensten te Breda. In 1978 beëdigd tot officier KL bij de Artillerie en vervolgens de diverse officiersrangen doorlopen. Diverse functies vervuld waarvan voor mij de meest bijzondere en leukste die van commandant Onderhoudspeloton, Batterijcommandant bij de Artillerie, Plaatsvervangend Afdelingscommandant, Functies in de personeelssector (afd. Functietoewijzing) in Den Haag en tot slot mijn laatste functie van 3 ½ jaar bij een NATO hoofdkwartier in Madrid als Information Manager. Twee uitzendingen meegemaakt : Bosnië – SFOR-3 en Kosovo – KFOR1 met mijn toenmalige afdeling: 11 Afdeling Rijdende Artillerie (Gele Rijders). Per 1 augustus 2011 met de rang van Luitenant-kolonel de dienst verlaten en met zogenaamd FLO (functioneel leeftijd ontslag) gegaan.

In de achterliggende jaren diverse maatschappelijke functies vervuld waaronder jeugdleider voetbal, lid MR basisschool de Driemaster, voorzitter OR basisschool de Driemaster, penningmeester zaalvoetbalvereniging The Family (Stadsweiden), penningmeester Stichting NL Artillery Battalion KFOR1. Momenteel ben ik ook voorzitter van de Wijkvereniging Drielanden (www.wijkverenigingdrielanden.nl)

Even voorstellen …

Ik ben Otto Büttner, geboren in 1951 te Laren. (N.H.) Vanaf mijn 2e levensjaar ben ik woonachtig in Harderwijk.
In mijn jeugd heb ik gewoond aan de Irenelaan in de wijk De Tinnegieter.

Ik ben werkzaam geweest bij KPN Nederland (voormalige PTT). Hier heb ik diverse functies bekleed en was werkzaam in Harderwijk, Amersfoort, Utrecht, Den Haag en Zaandam. Ik heb bij KPN Telecom functies mogen uitvoeren in de techniek en verkoop. Voor de afdeling PTT Harderwijk (Technische Dienst) ben ik ook nog jaren sportinstructeur geweest. Ik ben een persoon die altijd bezig wil zijn en na mijn VUT wilde ik nog iets voor mijzelf ondernemen. Mijn hobby is nu mijn werk geworden. Ik ben in 2007 mijn eigen bedrijf begonnen, te weten OGB Design, als webdesigner. Ik ontwerp en beheer websites voor het Internet.

Ik was ook veel te vinden in sportschool Iedema. Heb daar diverse budosporten beoefend zoals het Judo. Daar heb ik diverse trainingen gegeven. Voor de sportschool heb ik veel sportevenementen georganiseerd. Judo was een passie voor mij. Ik ben ook jaren nationaal scheidsrechter geweest. Tijdens een Europees Kampioenschap te Papendal in 1983 heb ik mijn huidige vrouw Joke leren kennen. Ook ben ik actief geweest in het verenigingsleven. Zo heb ik diverse bestuursfuncties bekleed bij sportverenigingen en computerclubs.

Het bekleden van een functie in het team van de “Stichting Indische Harderwijkers” is eigenlijk een gevolg nadat Geeske Hollander, mijn compagnon Theo Bakker en ik, het boek “Hoe de Indische Nederlanders naar Harderwijk kwamen” hadden gepresenteerd.  Na deze presentatie werden wij regelmatig benaderd met het verzoek om meer voor de Indische Harderwijkers te betekenen. Nu het team “Indische Harderwijkers” grotendeels compleet is, zijn wij van start gegaan met het organiseren van Kumpulans en Pasar Malams in Harderwijk.

Even voorstellen,

Ik ben Geeske Hollander-Verhoeve, geboren in 1959 en getrouwd met Nol Hollander. Samen hebben wij 4 kinderen.

Ik ben geboren en getogen in Harderwijk. Tot mijn 13e gewoond in de wijk de Tinnegieter. In 1972 zijn we verhuisd naar de wijk Stadsweiden. Samen met vijf andere gezinnen waren wij de eerste inwoners van deze wijk.

Maar zoals de echte Harderwijkers zeggen: jij bent geen echte Harderwieker want jouw ouders zijn niet van hier. En dat klopt dan voor mijn vader -Andries Verhoeve- die komt uit Friesland, is in 1953 als beroepsmilitair in Harderwijk terecht gekomen en mijn moeder -Hennie Verhoeve- komt uit voormalig Nederlands-Indië en woont al vanaf 1951 in Harderwijk. Ze hebben elkaar leren kennen in de Willem de Zwijgerlaan. Mijn moeder woonde daar met haar familie en mijn vader kwam vaak op bezoek bij de buren. Ze kregen verkering en zijn op 10 september 1958 getrouwd.

Woningnood was eind jaren vijftig begin jaren zestig erg hoog. Als je geen kind had kreeg je zeker geen woning.

Mijn ouders hebben daarom een aantal jaren samen met mij, bij mijn opa en oma ingewoond. Heel veel Indische gewoontes en benamingen zijn bij mij als het ware met de paplepel ingegoten. Net zoals de Indo-rock muziek.

Ik heb bijna 25 jaar bij het Opleidingscentrum van de ABN AMRO bank gewerkt. Omdat dit bedrijf naar Amsterdam verhuisde ben ik via de Rabobank Harderwijk, Fundeon, PTC + Barneveld, bij de Inclusief Groep in Nunspeet terecht gekomen.

Ik heb een sportief verleden, gezwommen bij de Woelwaters, gewandeld bij Wandelclub “De Tweelingstad”. Ruim tien jaar judomeisje geweest bij Sportschool Iedema. Verder ben ik heel lang wedstrijdatlete geweest. Begonnen bij AVVOG. Ik heb heel wat baanwedstrijden, wegwedstrijden en zelf een marathon gelopen. Helaas kan ik deze hobby niet meer uitoefenen omdat ik artrose in mijn knieën heb.

Het ontstaan van het boek: Hoe de Indische Nederlanders naar Harderwijkers kwamen.

Het begint allemaal met een column op Harderwiek.nl van mijn dochter Renske Jansen. Ze schrijft over mijn grootouders, de familie Jacobs en mijn ouders. Op haar vraag “Waar zijn eigenlijk al die Indische mensen gebleven?'', ben ik met deze vraag naar de Oudheidkundige Vereniging Herderewich gegaan. Samen met schrijver Theo Bakker en webdesigner Otto Büttner, die ik ken van Sportschool Iedema, wordt het plan opgevat om de laatst nog levende eerste generatie Indische Nederlanders hun verhaal te laten vertellen. Mooie en ontroerende verhalen. Heel herkenbaar. Ik ben ook heel erg trots op dit boek. Het is toch mijn roots.

Mijn naam is Mieke de Zeeuw, geboren en getogen in Harderwijk. Na wat omzwervingen ben ik nu woonachtig in de schilderachtige, levendige maar vooral gezellige binnenstad. Hier woon ik samen met mijn vriend Erwin Badenbroek en dankzij hem ben ik in aanraking gekomen met de Pasar Malam & Kumpulan. Erwin is van Indische afkomst en samen maken we er een feestje van om Indische gerechten op tafel te zetten. Sinds kort ben ik gestart met mijn eigen bedrijfje genaamd MiZee Marketing, ik heb namelijk altijd de droom gehad om iets voor mezelf te beginnen.

In mijn vrije tijd vind ik het leuk om uit te gaan, te dansen of met familie, vrienden & vriendinnen een gezellige avond te hebben met lekker eten. Ook shoppen en lezen behoort tot de categorie ontspanning. Qua sportiviteit vind ik ontspanning in de vorm van racefietsen, wandelen en yoga.

Het vlak vrijwilligerswerk is mij niet onbekend, ik ben bijna 20 jaar vrijwilligster bij de voetbalvereniging VVOG.

Niet dat ik daar terecht ben gekomen doordat ik zelf gevoetbald heb, maar door mijn 2 voetballende zoons.

Ik ben begonnen als leidster, wedstrijdsecretaris jeugd, jeugdcommissie en de laatste jaren in de evenementencommissie tot vrijwilligerscommissie.

Mag ik mij even voorstellen…

Ik ben Lex Schuijl, gehuwd en woonachtig in de wijk Drielanden. In 1948 ben ik in Den Pasar op het mooie eiland Bali geboren als kind van een Nederlandse vader en een Thaise moeder.

Mijn vader was als militair naar Nederlands-Indië gereisd en in de oorlog als krijgsgevangene in een van de Jappenkampen terecht gekomen. Daar werd hij zo goed en kwaad als dat ging verzorgd door een jonge Thaise verpleegster die later zijn echtgenote is geworden. Na de oorlog hebben mijn ouders enige jaren in Indonesië gewoond.

In 1951 vertrokken we, samen met een schip vol andere vluchtelingen, met de Johan van Oldenbarnevelt naar Nederland. Na het definitieve vertrek naar Nederland, kregen we in Elst (Betuwe) een noodwoning. Hier kregen we het lastig omdat mijn vader met een ‘gekleurde vrouw’ thuis was gekomen. Samen met mijn zusje heb ik het op school ook niet gemakkelijk gehad. We hoorden in feite nergens bij, niet bij de Hollanders, maar ook niet bij de Molukkers die bij ons in de klas zaten en die ons om welke reden dan ook, altijd moesten hebben.

Het spreekwoord ‘De appel valt niet ver van de boom’ is ook op mij van toepassing want net als mijn vader ben ik in dienst gegaan. In 1966 heb ik me als beroepsmilitair bij de Koninklijke Landmacht gemeld. Ik ben twee maal uitgezonden geweest, namelijk naar het voormalig Joegoslavië (Bosnië) in 1995 en in juni 2002 naar Macedonië. In 2003 heb ik de dienst verlaten, en inmiddels met mijn echtgenote naar Harderwijk verhuisd. Vervolgens ben ik als freelance journalist bij de Harderwijker Courant aan de slag gegaan. Terugkijkend heb ik me lang afgevraagd waar ik thuis hoorde, was ik nu Indisch, Balinees, Thai of Nederlander? Samen met mijn vrouw ben ik verschillende keren naar Indonesië en Thailand gereisd om te kijken waar ik me nu echt thuis voelde.

Uiteindelijk vond ik het antwoord: “Ik ben gewoon Nederlander, Harderwijker zelfs, maar dan met een kleurtje”.

Mag ik mij even voorstellen…

Ik ben Wim van Haren, geboren in Ruurlo op 6 juni 1946, daar heb ik tot mijn twintigste gewoond. Na de lagere school de HBS gevolg in Groenlo. Vanaf mijn twintigste heb ik 8 jaar in militaire dienst gezeten.

Na mijn militaire opleiding heb ik 3 jaar in Duitsland (Seedorf) gezeten, vervolgens werd ik toen overgeplaats naar Bussum en daarna naar Ermelo, daar woon ik sinds 1973. Ik heb 2 zonen, 1 kleinzoon en 1 kleindochter.
Sinds 2011 geniet ik van mijn pensioen.

Mijn hobby’s zijn naast het fotograferen, veelal samen met Otto, kaarten, biljarten (maak ook de website van de biljartclub) en vissen.

Mag ik mij even voorstellen…

Ik ben Joke Büttner, gehuwd met jawel Otto Büttner. Ik ben geboren in 1962 in het vissersdorpje Scheveningen. Opgegroeid als een echte Hollandse vissersdochter ben ik in 1984, nadat ik Otto had leren kennen op Papendal bij een sportgala (11-11-83), vertrokken naar het andere vissersplaatsje Harderwijk. We zijn nog ouderwets verloofd bovenop de Eifeltoren in Parijs en getrouwd op 11-11-88 ……….

Ik heb in Harderwijk mijn draai gevonden. Sinds 1985 ben ik werkzaam voor de Gemeente Harderwijk. Hier heb ik diverse functies bekleed. Momenteel ben ik werkzaam als Beleidsadviseur Subsidies, een functie die helemaal bij mij past.

Nu ben ik gevraagd om de Kumpulans mede te helpen organiseren. We hebben een goed team en ik heb er echt zin in.

Mag ik mij even voorstellen,

Mijn naam is Juan Pablo Eleveld, geboren op 17 februari 1985. Maar iedereen kent mij als JP.

Ik ben geboren in Colombia en toen ik 6 jaar oud was werd ik geadopteerd door de familie Eleveld. Ik heb gewoond in Elburg, Ermelo, Epe en nu al weer een tijd in Harderwijk.

Mijn hobby’s zijn het helpen van mensen en ook de schoonmaak zie ik als een hobby van mij …

Ik heb scherpe ogen. Als ik iets zie wat opgeruimd of schoongemaakt moet worden dan doe ik dit direct. Ben ook een technische man. Noem mij maar een Pietje Precies.

Verder doe ik aan sport. Ik zwem, maar mijn passie ligt vooraf bij het Body Building.

In 2017 ben ik op het NK Body Building (categorie –70 kg) eerste van Nederland geworden.

Mijn vorige werkgever was het sportcomplex “De Sypel”. Daar ben ik in contact gekomen met de Pasar Malam en daarna ook de Kumpulans in Harderwijk. Vind het heel leuk om als vrijwilliger aanwezig te zijn op een van bovengenoemde evenementen. Ik hoop u daar graag te begroeten.

Mag ik mij even voorstellen:

Mijn naam is Lex Umlauf von Biberfort. Geboren in Medan op 6 oktober 1948 (Sumatra-Indonesië). In 1956 ben ik naar Holland gekomen (als repatriant) en vervolgens via legerkamp Budel (Garderen), in Harderwijk terechtgekomen.

Heb veel in de muziek gedaan. Ben begonnen als sologitarist bij de eerste Harderwijker Indo-rock band “The Blue Minstrels”, vervolgens nog in diverse andere bands gezeten, waaronder de alom bekende soulformatie: “Spooky’s New Swinging Soulmachine” en ik heb nog 1 jaar bij de “Indische Harderwijkers” gespeeld met “The Soulselexion”, die ik helaas om persoonlijke en gezondheidsredenen heb moeten verlaten.

Na mijn Middelbare schooltijd heb ik als beroepsmilitair bij de Verbindingsdienst van de Koninklijke Marine gewerkt, daarna als Correspondent Alimentatiezaken Kinderbescherming Amsterdam en tenslotte als Administratief Medewerker bij afdeling Juridische Zaken, Onderafdeling Documentatie en Archief, Gemeentewaterleidingen Amsterdam.

Thans ben ik met pensioen en heb nu tijd om er iets bij te doen; in dit geval is het met selecteren, contracteren en coördineren van bands voor de Kumpulans en/of Pasar Malam(s) van “De Indische Harderwijkers”. Ik zal mijn uiterste best doen, om genoemde activiteiten, naamsbekendheid te geven in heel Nederland, zodat men uit alle regio’s naar ons toe komt om deze festiviteiten te bezoeken. Wij moeten proberen deze zo lang mogelijk te laten blijven bestaan zodat men de “roots” en “cultuur” van “Indo-zijn”, maar vooral de gezelligheid bij de “Indische Harderwijkers” niet zal vergeten.

Ik zal mij even netjes voorstellen;

Mijn naam is Claudia Tuinenbreijer - Luhulima. De naam Luhulima komt van de Molukken. Ik ben getrouwd. Geboren en getogen in Krommenie. Mijn passie is dansen ik heb dan ook een aantal jaren met Rene aan wedstrijden meegedaan, discipline Latin American. Helaas door een rugblessure van mij moesten wij stoppen. Mijn hobby’s zijn dieren, lezen, terrasje pakken, winkelen en films kijken. Mijn favoriete vakantieland is Italië dan vooral de streek Toscane en Umbrië.

Via Geeske ben ik bij de Indische Harderwijkers terecht gekomen.

Ik hoop u te zien op een van onze Kumpulans of Pasar Malam.

Mag ik mij even voorstellen,

Mijn naam is Gerben Hofma. Ik ben geboren op 10 mei 1941 in Haulerwijk en op 28 juni 1954 ben ik in de Willem de Zwijgerlaan 27, naast de familie Jacobs op nummer 25. De familie Houben woonden op nummer 25. Achter onze huizen was alleen maar een groot grasveld en daar konden wij mooi spelen. Ik heb ongeveer maar 6 weken op de Dr J.Th. de Visscherschool gezeten en ben toen naar de LTS gegaan. Daarna was mijn eerste werkgever Samofa. Later ook gewerkt bij autogarage Kluck en metaalgieterij van de Velde.Heb tevens gevaren op de rijnvaart en 2 seizoenen bij de rondvaart in Harderwijk.

Op 8 oktober 1963 ben ik getrouwd en onze getuige was toen Henny Verhoeve (Jacobs). Wij zijn toen ook in de Donkerstraat gaan wonen. Vanaf 01-02-1967 heb ik bij de gemeentegarage gewerkt en de Vrijwillige Brandweer.

Vanaf 01-11-1979 ben ik beroeps geworden en heb mij via diverse opleidingen opgewerkt tot officier en plv. Commandant. Ik was verantwoordelijk voor de volgende taken; technische dienst onderhoud en aankoop voertuigen en materieel, administratie, financiën, duiken, organisatie, oefeningen, officier van dienst en plv. commandant.

Vanaf 21-05-2001 tot op heden ben ik Voorzitter / penningmeester van de stichting Huurdersraad Woonwijs voor huurdersorganisatie UWOON.