Indische
Harderwijkers

▲▲▲▲

OGB Design
Welkom Laatste Nieuws KUMPULAN Foto en Film Muziek Familie Albums Onze Veteranen Toen en Nu ... Historie Indische Cultuur Boeken Sociale Media Links Pasar Malam 2023
Onze Nieuwsbrief

Wahrweb
Indische liedjes

Op deze website zult u autobiografische verhalen vinden, muziek, videos, foto's (nog een hobbie van mij) en vele andere dingen die ik zelf leuk vind. Een heleboel heeft natuurlijk te maken met Indonesie en de zogenoemde Indo (Euraziaat) generatie. U bent welkom om hier rond te kijken en ik hoop dat u er net zoveel plezier beleeft als dat ik had bij het maken ervan.

Krontjong

Krontjong is een muziekvorm die al ruim vier eeuwen bekend is in Indonesie. Deze van oorsprong Portugese muziek werd vermengd met de inheems muziekelementen. De krontjong moresco is in majeur en de prounga in mineur. Aanvankelijk waren de teksten in het Indonesische in de vorm van pantuns, dat zijn gedichtjes van vier regels. In de eerste twee regels worden symbolen gebruikt en in de laatste twee regels wordt duidelijk waar die symbolen op slaan.


Krontjong (Indonesisch: keroncong) is muziek waarbij Westerse melodieën met Westerse muziekinstrumenten gespeeld worden op het stramien van de Indische gamelan. De muzikale en ritmische structuur van het aloude gamelanorkest wordt overgenomen door Europese instrumenten. Boven het gecompliceerde ritme van bas (gong), cello, ukelele(s), gitaar, etc. ‘zweeft’ de gezongen melodie, die zich van de ‘drukte’ niets schijnt aan te trekken en schijnbaar ongestoord haar weg vervolgt. De viool en dwarsfluit (suling) ondersteunen daarbij de stem. Zij vullen de melodie aan of spelen een tegenmelodie. Af en toe neemt de viool of de fluit de solo over en speelt de melodie of een variatie daarop. Daarbij vult óf de dwarsfluit de viool aan óf omgekeerd de viool de dwarsfluit.


Oorsprong

In 1661 stelde de Oost-Indische Compagnie (VOC), die inmiddels de macht op de Portugezen veroverd had, een stuk land ter beschikking aan een groep vrijgelaten slaven. Deze slaven van Portugees-Aziatische en Afrikaanse afkomst hadden zich al in de Portugese tijd tot het christendom bekeerd. Ze werden vrijgelaten omdat zij hun katholieke geloof hadden afgezworen en zich tot het calvinisme hadden bekeerd. Ze werden Mardijkers genoemd. Na de overwinning van de Hollanders waren ze overgebracht naar het nieuw-gestichte handelscentrum van de VOC, Batavia.


De naam van de nieuwe nederzetting voor vrijgemaakte slaven was ‘Tugu’ (grenspaal); ongeveer 12 km ten noordoosten van Batavia. Kampong Tugu ontwikkelde zich tot een bolwerk van Portugees-Indische cultuur, waar een Portugees-achtige taal gesproken werd die zich steeds meer met Maleise woorden en uitdrukkingen vermengde. De inwoners van Tugu (Toegoe) zongen zeer waarschijnlijk aangepaste versies van 16e eeuwse Portugese volksliedjes. Een oud Portugees liedje is bijvoorbeeld Nina Bobo. Met de eeuwenoude traditie van gamelanklanken in de oren, maar meer nog in de genen, konden de muzikanten in de kampong - bij het spelen van vreemde, nieuwe melodieën uit die andere cultuur - niet nalaten, ingeslopen ritmen en muzikale structuren van de gamelan in te brengen. Zo ontstond er een merkwaardig mengsel van nieuw en oud dat uitgroeide tot de krontjongstijl.